SOWA OPAC : Biblioteka Publiczna w Kalwarii Zebrzydowskiej

Katalog księgozbioru

Wyszukiwanie zaawansowane Kolekcje

Wyszukiwanie proste Wyszukiwanie zaawansowane

Wyszukiwanie proste Kolekcje

á â ă ä ç č ď đ é ë ě í î ľ ĺ ň ô ő ö ŕ ř ş š ţ ť ů ú ű ü ý ž ® € ß

Á Â Ă Ä Ç Č Ď Đ É Ë Ě Í Î Ľ Ĺ Ň Ô Ő Ö Ŕ Ř Ş Š Ţ Ť Ů Ú Ű Ü Ý Ž © § µ

Wybrano:

55208

Książka

W koszyku

oceń

Latarnik / Henryk Sienkiewicz ; [przypisy Tomasz Jodełka]. - Wyd. 8 - Warszawa : Państwowy Instytut Wydawniczy, dr. 1971. - 23, [1] strona ; 18 cm.

Autor

Sienkiewicz Henryk (1846-1916) Jodełka-Burzecki Tomasz (1919-1989) Oprac.

Forma i typ

Książki Proza

Odbiorca

Młodzież

Przynależność kulturowa

Literatura polska

Temat

Sienkiewicz, Henryk (1846-1916) Latarnicy Tęsknota

Gatunek

Opowiadania i nowele

"Latarnik" to nowela Henryka Sienkiewicza, która powstała w oparciu o prawdziwą historię. Ukazuje ona burzliwe losy człowieka, który po wielu przeżyciach i trudnościach życiowych poszukuje swojej spokojnej przystani. Jego celem jest odnalezienie na świecie miejsca dla siebie, gdzie mógłby w spokoju się zestarzeć. Jak okazuje się, tym miejscem staje się latarnia morska, która zapewnia bohaterowi nie tylko pracę, ale również schronienie i bezpieczeństwo. Pozostaje tym jednak do czasu.

zob. w.bibliotece.pl

Status dostępności:

Wypożyczalnia Filia Stanisław Dolny

Są egzemplarze dostępne do wypożyczenia: sygn. IV (1 egz.)

Strefa uwag:

Uwaga ogólna

Druk z matryc.

Recenzje:

„Latarnik” autorstwa Henryka Sienkiewicza to nowela powstała w 1881 roku. Inspiracją do jej napisania była historia zawarta w jednej z korespondencji z Ameryki Juliana Horaina, w której autor opisał losy Polaka Sielawy, który zaczytawszy się w powieści Zygmunta Kaczkowskiego „Murdelio”, zapomniał zapalić latarnię i przez to stracił posadę.
Sienkiewicz wzorując się na prototypie, stworzył postać Skawińskiego – zaprawionego w walce, (...) umęczonego przez życie samotnego człowieka. Kiedy go poznajemy, jest już w podeszłym wieku; szuka swojego miejsca, gdzie w końcu będzie mógł odpocząć. Przebywając w Aspinwall niedaleko Panamy, Skawiński aplikuje na stanowisko latarnika na małej wysepce, które po wypadku poprzednika jeszcze nie zostało obsadzone. Z racji znacznego braku w latach siedemdziesiątych XIX wieku kandydatów na tę posadę, bohater noweli po krótkiej rozmowie z konsulem Stanów Zjednoczonych otrzymuje pracę latarnika i nareszcie odnajduje upragniony spokój. Mieszkając na wysepce, nie mając praktycznie kontaktu ze światem zewnętrznym, Skawiński oddaje się kontemplacji otaczającej go przyrody, a także wspomina dawne dzieje, dzięki czemu możemy poznać jego losy od około 1830 roku. Z czasem powiew nowości i ustabilizowania w życiu latarnika gaśnie, a zastępuje je monotonia, która zostaje przerwana w momencie dostarczenia paczki z lekturą „Pana Tadeusza”. Dogłębnie poruszony bohater przenosi się wraz z tekstem Inwokacji do swojej ojczyzny, do Polski; wyrywa się z letargu. Przez gwałtowny napływ wspomnień zaniedbuje on swe obowiązki, co skutkuje wypadkiem, zwolnieniem z wymarzonej posady i dalszym tułactwem.
Zdecydowanie postać Skawińskiego możemy nazwać postacią tragiczną – los nie pozwolił mu pozostać w ukochanej Polsce, ale też zapuścić korzeni w innym miejscu; był skazany na nieustanne tułactwo. Jednak nie poddawał się, szukał innej drogi, walczył. Posada latarnika wydawała się być idealnym rozwiązaniem, wysepka dawała mu poczucie pozornego spoczynku i bezpieczeństwa, ale samotność oraz odosobnienie zaczęły zacierać pragnienie powrotu do ojczyzny. Dopiero utwór Adama Mickiewicza obudził uśpione w bohaterze uczucia. Sienkiewicz bardzo dobitnie przedstawił w tej sytuacji rolę literatury w życiu człowieka, zwłaszcza tej rodzimej, postawę patriotyzmu oraz tożsamości narodowej.
Zdecydowanie mogę polecić tę książkę każdemu, kto zapomniał kim jest i szuka prawdziwych postaw oddania swemu narodowi. Jest to wspaniała nowela, skłaniająca do refleksji, wzmacniająca jestestwo czytelnika. Powinna być obowiązkową pozycją do przeczytania przez każdego Polaka.